استفاده از کریستال ویوله در محیط کشت جهت تشخیص نایسریاها

سابقه و هدف: از خصوصیات مهم نایسریاها، مقاومت در برابر ماده رنگی کریستال ویوله است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر کریستال ویوله بر رشد این باکتری ها، افزودن آن به محیط کشت جهت جداسازی این باکتری ها، و ساخت یک محیط کشت اختصاصی برای نایسریا است. روش بررسی: اقدامات انجام شده عبارتند از: 1) ترشحات مجرای 106 بیمار مرد مبتلا به اورتریت، بر روی محیط های new york city medium agar (nyc agar)، آگار شکلاتی، و آگار شکلاتی دارای غلظت های کریستال ویوله در حد فاصل 1:100000 تا 1:250000 کشت داده و لام گرم تهیه شد. 2) ترشح حلق 230 فرد سالم، بر روی محیط های آگار خوندار، آگار شکلاتی و نیز آگار شکلاتی حاوی غلظت های متفاوت کریستال ویوله در حد فاصل 1:50000 تا 1:500000 کشت داده و لام گرم تهیه گردید. 3) برای بررسی احتمال رشد سوش استاندارد atcc گونوکوک در حضور کریستال ویوله، باکتری در محیط های آگارشکلاتی، آگارخوندار، مولرهینتون آگار، تایرمارتین آگار و نیز در همین محیط ها، همراه نسبت های 1:50000 تا 1:200000 کریستال ویوله کشت داده شد. یافته ها: 69 نفر از 106 بیمار مبتلا به اورتریت، مشکوک به سوزاک بودند که کشت 64 نفر از آنان در محیط nyc، از نظر گونوکوک، مثبت بود. حاصل رشد این نمونه ها، در محیط آگار شکلاته، 54 مورد مثبت (با حساسیت 84% نسبت به محیط nyc) همراه باکتری های مختلف فلور نرمال بود. بیشترین و مناسبترین رشد، در آگار شکلاتی حاوی کریستال ویوله به نسبت 1:150000، 58 مورد مثبت (با حساسیت 91% نسبت به محیط nyc) و با حداقل رشد فلور نرمال همراه بود. ترشح حلق 228 نفر از 230 فرد سالم، از نظر نایسریا، مثبت بود. این نایسریاها، قادر به رشد در حداقل 1:500000 و حداکثر 1:50000 غلظت کریستال ویوله بودند. با این تفاوت که در غلظت 1:500000، باکتری های فلور طبیعی نیز رشد کامل داشته و با افزایش تدریجی غلظت، از رشد آنها کاسته شد تا اینکه در غلظت نهایی 1:50000، فقط نایسریا رشد کرده بود. در آزمایش مستقیم این نمونه ها نیز در 228 مورد دیپلوکوک های گرم منفی نایسریا فرم مشاهده شده بود. نتیجه کشت نایسریا گونوره آی استاندارد بر روی محیط های آگار شکلاته، مولرهینتون و تایرمارتین، همراه مقادیر مختلف کریستال ویوله و نیز بدون آن عبارت است از: در همه محیط های بدون کریستال ویوله، رشد این نمونه بطور کامل و یکسان مشاهده شد؛ درحالی که در محیط های حاوی کریستال ویوله، حداقل تعداد کولونی، در غلظت 1:50000 و حداکثر 1:200000 مشاهده گردید. نتیجه گیری: برای جداسازی و تشخیص نایسریاهای بیماریزایی مانند گونوکوک می توان از محیط اختصاصی کروموژن مانند آگار شکلاتی حاوی 1:150000 کریستال ویوله یا یکی از محیط های تایر مارتین و مولرهینتون حاوی 1:200000 کریستال ویوله استفاده نمود. نایسریاهای بی آزار، مقاومت زیادی به این ماده داشته و در غلظت 1:50000، در هریک ازمحیط های فوق، قابل رشد و جداسازی هستند. برای ساخت انبوه محیط کروموژن، با توجه به وزن پودر و غلظت های ذکرشده می توان میزان پودر کریستال ویوله لازم را محاسبه و با پودر اولیه هریک ازاین محیط ها بطور هوموژن مخلوط نمود.